dr Wojciechem Woźniakiem. Tym razem na warsztat poszedł Adam Mickiewicz i jego "Dziady". Rozpoczęliśmy Wielką Improwizacją, następnie przeszliśmy do teorii dwóch dusz, później analizowany był monolog Konrada z odwołaniem do poezji Słowackiego, Krasińskiego i Norwida. Dalej przeszliśmy do dramatycznych zdarzeń, gdzie ks. Piotr ratuje Rollisona i prostuje ścieżki Konrada.
Poza mroczną częścią duszy Mickiewicza poruszyliśmy również romantyczną jej strunę. Tu "Stepy akermańskie" przeniosły nas "na suchego przestwór oceanu" i pokazały nam bogactwo uczuć i rozterek poety. Mamy nadzieję, że planowany na następne spotkanie "Pan Tadeusz" utrzyma nas w romantycznym i patriotycznym nastroju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz