Mówiliśmy o tytule książki - zwykle satyna kojarzy się z czymś lekkim. delikatnym i połyskliwym i tu naszła nas wątpliwość - czy zło może być satynowe? W powszechnej wyobraźni zło jawi się jako coś brzydkiego i brutalnego, a jednak według nas ma nieodpartą siłę przyciągania. Dyskusja o postaci Satina Retea , była bardzo burzliwa i zdominowała nasze spotkanie. Satina ocenialiśmy bardzo różnie. Jedni uważali że jest PIĘKNY dzięki swojej erudycji, rozległej wiedzy i temu że w swoich działaniach posługuje się rozumem. Wszystko co mówi i robi jest logiczne i samo w sobie nie jest złe, ale rozbudza ciemną stronę naszej jaźni. Innych fascynowała jego subtelna zdolność do manipulowania ludźmi, ale uważali, że nie jest to godne pochwały. Rozmawialiśmy o wolnej woli człowieka - każdy z nas może opowiedzieć się po stronie dobra lub zła, ale geniusz Satina powodował, że jego ofiary zbyt późno uświadamiają sobie, że zabrnęły za daleko. Mówiliśmy o relacji między Satinem a Mateuszem.Pod wpływem Satina Mateusz pozbywa się wpojonych mu zasad i w końcu staje się wielokrotnym mordercą. Demoniczność Satina przejawia się w czytaniu w myślach, pojawianiu w snach czy nagłych zniknięciach (np. w Panamie). Ta jego wszechobecność to dowód, że zło zawsze jest blisko nas. Ale jak mówi sam Satin :"Chodzi mi tylko o to, by wszyscy potrzebowali egzorcyzmów". Zastanawiał nas przedziwny charakter matki Mateusza - bardzo kochała swojego męża, ale gdy pożyczone teściowi (na jej życzenie) pieniądze przepadły, zaczęła się psuć małżeńska miłość. Dyskutowaliśmy o czasie akcji "Satynowego magika" - to lata 1936-1938. Naszym zdaniem autor świetnie oddał nastrój tego okresu - czuje się niepokój i zagrożenie, które znakomicie podkreślają fabułę. Bohaterowie nie wiedzą co ich czeka, ale Czytelnicy tak i ta znajomość przyszłości wpływa na nasz odbiór książki. Według nas "Satynowy magik" jest jedną z najlepszych powieści Waldemara Łysiaka, którą każdy powinien przeczytać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz